DE GROND ALS BASIS.

Mag het een paar euro meer zijn?

Het gaat om onze vleesconsumptie. Ik ben geen vegetariër en vind van tijd tot tijd een stukje vlees lekker. Ik heb daar sinds jaren een voorwaarde aan verbonden, namelijk dat het eerlijk vlees moet zijn, van een biologische boer die zijn vee goed behandelt en een goed leven geeft en die zijn grond niet uitput met kunstmest maar die zorg draagt voor de biodiversiteit van zijn land en de natuur in het algemeen.

Is dat mogelijk? Een vraag die we ons stellen, zeker tegen de achtergrond van onze consumptiebehoefte. Ja het is mogelijk en wel op twee voorwaarden. De eerste is dat we onze consumptie beperken en de tweede is dat we meer willen betalen voor dat stukje vlees, zodat die biologische boer daar ook een goed inkomen uit kan ontvangen.

In mijn boek ‘EcQ Ecologische Intelligentie’ neem ik de familie Remeker uit Gelderland als voorbeeld. Zij schrijven op hun website:

’16 weilanden horen bij de Groote Voort (hun bedrijf) - ruim 50ha. De bodem is de basis, het eerste levende organisme op het bedrijf. En dat koesteren wij met hart en ziel. De bodem is oud en dwingt respect af. Tegelijk zijn wij er verantwoordelijk voor. Als wij investeren in de bodem door gefermenteerde stalmest te gebruiken in plaats van kunstmest, dan bloeit het leven op (wormen, schimmels en bacteriën) en kunnen wij in overvloed oogsten.’

Een voorbeeld van een ecologisch economisch gerund bedrijf dat een goede broodwinning biedt voor de boer en voldoende voedsel voor de consument, mits wij onze consumptie willen aanpassen en bereid zijn een paar euro meer te betalen. Het levert ons het herstel van de natuur op en heeft een positief effect op alle acht aspecten van de ecologie. Er is nog een derde voorwaarde om daar te komen, namelijk dat wij als land en dus als consument bereid moeten zijn de boeren (financieel) te ondersteunen om hun gangbare bedrijven (monocultuur en massaproductie) om te zetten naar biologische bedrijven. Niet dwingen tot halvering van de veestapel en hen het nakijken geven maar hen helpen daar te komen met geld en het bieden van alternatieven die hen passen. Schaalvergroting en exportdrift, aangemoedigd door landbouworganisaties en banken, maar ook door ons consumptiegedrag, zijn de oorsprong van de gangbare bedrijven wat zij nu zijn.

Footprint

Ik kan er nog veel meer over zeggen maar kijk naar de footprint (EcQ Classificatie) van ons consumptiegedrag van gangbare boerderijen en vergelijk die met vleesconsumptie van biologische bedrijven en bepaal voor jezelf welke footprint je wilt achterlaten.

Wil je hier meer over weten en ook hoe de EcQ Classificatie opgebouwd is? Lees dan mijn boek ‘EcQ Ecologische Intelligentie’