Maandag 8 maart is het internationale vrouwendag 2021 met als thema ‘Invloed met Impact’. Een prachtige gelegenheid om het eens te hebben over leiderschap van vrouwen.
Je leest het goed. Ik heb het niet over vrouwelijk leiderschap maar over leiderschap van vrouwen. Er is namelijk een verschil tussen deze twee ‘begrippen’. Ook mannen zijn in staat tot wat we in het algemeen als vrouwelijke eigenschappen benoemen, zeker als we daar begrippen onder classificeren als kwetsbaarheid, empathie, omgeving gevoelig, verzorgend, warm, multitasking, etc.
Andersom gaat ook op, namelijk dat vrouwen in staat mannelijk eigenschappen te vertonen, zoals besluitvaardig, rivaliserend, onafhankelijk, etc.
HET VERSCHIL
Waar zit dan het verschil, vraag jij je waarschijnlijk af. Om dat te duiden nodig ik je uit te kijken naar de mannelijke en vrouwelijke leiders die we zoal in de wereld tegenkomen. Ik verwijs met name naar hen omdat ze zichtbaar zijn voor ons allen en we dus een vergelijking kunnen maken.
We beginnen bij de mannelijke (ex)eiders, bijvoorbeeld een Erdogan, Donald Trump, Jair Bolsonaro, Boris Johnson, Emannuel Marcron, Scott Morrison (Australie) of Mark Rutte. Wat ze delen is de hang naar het eigen gelijk, macht, competitief, ijdel. Zet je daar vrouwelijke leiders tegenover, zoals een Angela Merkel, Mette Frederiksen (Denemarken), Erna Solberg(Noorwegen), Nicola Sturgeon(Schotland) en Jacinda Ardern(Nieuw-Zeeland) dan krijg je een beeld van verbinding, vredelievendheid, zorgzaamheid en bovenal mensgericht. Dat neemt niet weg dat deze vrouwen ook belangrijke en zware beslissingen nemen en niet bang zijn om eens hard te zijn. Alleen gaat het bij vrouwen niet boven alles.
Leiderschap van vrouwen of door vrouwen kenmerkt zich door de aspecten die ik net noem en dat heeft te maken dat zij veel meer dan mannen, vanuit hun hart durven te denken en werken.
Vrouwen werken vanuit hun hart en zijn ook niet bang om daar voor uit te komen. Ze hebben geen angst dat te laten zien en in te zetten. Kijk naar bijvoorbeeld Katrin Jakobsdottir, de premier van IJsland. Zij nam het in 2017 over van een man Bjarni Benediktsson, die negen maanden na zijn aantreden in 2017 in de problemen kwam omdat hij iets over zijn vader had verzwegen. Daarna kwam Katrin aan de macht en sindsdien is het rustig in het land, is de onderlinge verbondenheid gegroeid en gaat het goed met IJsland. Vanaf het moment dat Katrin aan de macht kwam, heeft ze gewerkt aan het herstel van de eenheid. Vergelijkbaar met het gedrag dat Jacinda Ardern heeft laten zien, sinds zij ook in 2017 aan de macht kwam in Nieuw-Zeeland. Opvallend is ook dat deze vrouwen, en dat geldt niet alleen voor Ardern en Jakobsdottir, sinds het uitbreken van Covid-19 een andere koers hebben gevaren dan de meeste mannen en zie waar hun landen nu staan. Is het toeval dat het vrouwen beter afgaat dan mannen en dat vrouwen veel minder strijd laten zien dan hun mannelijke collega’s? Ik geloof niet dat dit met toeval te maken heeft maar puur met hun vrouw-zijn.
LEVEN GEVEN
Mijn theorie is dat dit komt omdat vrouwen weten wat het is om leven te geven. Mannen weten niet wat dat is. Zij hebben nooit een kind in zich gedragen of gebaard. Zij kennen niet de spanning en bovenal de liefde die dat met zich meebrengt. In die zin zijn wij mannen ‘buitenstaanders’. En om die reden is het voor een man makkelijker 'een leven op te offeren' in welke vorm dan ook, dan dat dit voor een vrouw is. En daarom scoort een vrouw als leider beter dan een man. Zij weet te verbinden, haar streven om de boel bij elkaar te houden is groter dan om te winnen; haar zorg voor de ander is groter dan haar persoonlijke ambitie; een vrouw is veel meer gericht op die ander dan op zichzelf. De impact is aanzienlijk als deze eigenschapen verbonden wordt met intelligentie. Niet alleen IQ maar ook EQ, FQ, SQ en EcQ. Voor een verklaring van deze begrippen verwijs ik naar een eerdere blog. Dat wil niet zeggen dat ze niet strijdbaar kan zijn of ambitieus, maar zij is dat vanuit een hele andere geaardheid dan een man. Haar streven naar harmonie in haar omgeving is belangrijker dan persoonlijk te willen scoren.
HARMONIE
We leven in een tijd waarin harmonie, verbinding en saamhorigheid, zorg, aandacht en liefde nodig is en juist om die reden zou het goed zijn dat er meer vrouwelijke leiders komen.
Hoe zou Nederland eruitzien als we een vrouwelijke premier hadden?
Hoe zou de relatie tussen Israël en Palestina zijn als niet Netanyahu maar een vrouw op zijn stoel zat. Kijk naar wat er nu in Myanmar gebeurt. Generaal Min Aing Hlaing, in zijn ambitie en streven naar persoonlijke macht, zette Aung San Suu Kyi gevangen en sindsdien is het land bijna in een burgeroorlog beland. Dat wil niet zeggen dat Aung San Suu Kyi zo perfect was en geen fouten had maar zij was als geen ander in staat om haar volk bij elkaar te houden. Dit geheel tegen de zin van het (mannelijke) leger, met alle gevolgen van dien. De conclusie is gerechtvaardigd dat vrouwen als leider beter in staat zijn een groep, bedrijf of een land bij elkaar te houden dan mannen, om de reden die ik eerder gaf en daarom, en ik zeg dit op persoonlijke titel, mag er wat mij betreft in Nederland een vrouwelijke premier komen en mogen er in veel organisaties veel meer vrouwen aan de top komen. Daarom juich ik een Internationale Vrouwendag toe en spreek ik de hoop uit dat de toekomst mijn theorie zal staven.