In haar nieuwsbrief van 27 april 2021 stelt Change Inc. de vraag of ‘slaafvrije zonnepanelen’ zijn te garanderen en hun conclusie is duidelijk: dat kan niet!
Met die conclusie wordt de zonnepanelen sector voor een dilemma gesteld, alsook de Nederlandse Overheid. De sector wil door met de verkoop want zonnepanelen zijn niet aan te slepen en de Nederlandse Overheid wil haar doelstelling met betrekking tot de energietransitie niet vertragen. Tegelijkertijd stelt de Nederlandse overheid dat dat panelen gegarandeerd vrij moeten zijn van dwangarbeid.
Hierbij de link naar het artikel van Change Inc.
Duivels dilemma
Een duivels dilemma omdat 80% van de zonnepanelen uit China komen en als grondstof polysilicium behoeven en dat wordt voor het grootste deel gewonnen in de regie Xinjiang, precies de streek waar ‘slavenarbeid’ ingezet wordt om het te winnen. In de supply chain van zonnepanelen kun je er dus vanuit gaan dat de arbeids- en leefomstandigheden van hen die de grondstof winnen erbarmelijk is. Alhoewel er wel een soort van controle plaatsvindt, blijft het moeilijk om zeker te stellen dat de gehele keten schoon is. Dat heeft te maken met misleiding van controleurs, met het feit dat er subcontractors worden gebruikt die op hun beurt weer andere partijen inschakelen, wat ketens complex en ondoorzichtig maakt.
Nijenrode hoogleraar supply chain management Jack van der Veen stelt in genoemd artikel: “We willen altijd voor een dubbeltje op de eerste rang zitten en dan moet het ook nog duurzaam zijn, en snel, en betrouwbaar en flexibel. We moeten beseffen dat dat niet samengaat. Dus als we duurzaamheid belangrijk vinden, moeten we ook snappen dat dwangarbeid er niet voor niets in zit, maar omdat het daardoor veel goedkoper is.”
En in deze uitspraak schuilt de hypocrisie. In feite zegt hij ‘Foutje, bedankt!’ En gaan we over tot de orde van de dag en blijven we lekker zonnepanelen in China bestellen, los van het feit dat de winning van grondstoffen gewoon onzuiver is.
Natuurlijk begrijp ik het probleem want we zeggen hiermee dat als het niet kan zoals het moet, dan moet het naar zoals het kan en gaat China door met haar praktijken en blijven wij foute zonnepanelen aanvoeren. Deze houding van ‘gedogen’ zal zeker geen stimulans zijn voor China om het anders te doen.
Jack van Veen suggereert ook nog een andere oplossing namelijk het lokaal produceren van zonnepanelen. Daar hangt dan weer een hoger prijskaartje aan, maar waar hij aan voorbij gaat is dat dit geen zekerheid biedt van een schone winning van de grondstof polysilicium, immers China is en blijft hoofdleverancier van die grondstof.
Geen beperkingen
In mijn boek EcQ, Ecologische Intelligentie, stel ik dat ons streven naar een schonere en duurzame wereld zich niet moet beperken tot slechts één aspect van de ecologie. Het mag niet zo zijn dat we wegkijken van de praktijken in China, om in 2022 zonnepanelen verplicht te stellen voor alle daken, straks in 2030 juichen dat we een groot deel van de energietransitie hebben gerealiseerd en al die tijd wegkijken van het feit dat de aspecten inclusiviteit, diversiteit, leefwereld, biodiversiteit in China met voeten getreden zijn. Bovendien biedt het China de kans om met minachting en geringschatting naar de wereld te kijken, immers ‘ze blijven toch wel kopen’.
Er is slechts één oplossing. Stoppen met het kopen van zonnepanelen totdat we voor honderd procent zeker hebben dat ze schoon zijn tot in het uiterste gaatje van de keten. Als we China dan niet kunnen overtuigen dat wij een humane en schone winning eisen en ook al roept China dat we ons niet moeten bemoeien met hun interne politiek, dan moeten we ze het maar economisch laten voelen. Als Europa, de Verenigde Staten en andere continenten besluiten niets meer van China af te nemen, dan maak ik me sterk dat China snel zal omslaan en er alles aan zal willen doen om de winning en productie van zonnepanelen ecologisch zuiver te doen.
Daarbij hoeven we niet op Europa of de VS te wachten.
Consequenties
Deze oplossing heeft wel consequenties, namelijk dat we hoogstwaarschijnlijk vertraging oplopen in de gestelde doelen voor onze energietransitie. Tegelijkertijd is het noodzakelijk naar andere oplossingen te zoeken.
De slotopmerking van Jack van Veen in het genoemde artikel raakte me nog het meest:
“Dus als we duurzaamheid belangrijk vinden, moeten we ook snappen dat dwangarbeid er niet voor niets in zit, maar omdat het daardoor veel goedkoper is.”
Nee!!!!
Het kan en mag niet zo zijn dat we vanuit zo’n houding met duurzaamheid bezig zijn. Een ecologische economie mag nooit ten koste gaan van welk aspect van de ecologie dan ook! En om zo’n ecologische economie te bereiken, waar er ook nog financiële winst gemaakt wordt, moeten we reële prijzen willen betalen en is een integere en transparante classificatie (controle, toezicht of hoe je het ook maar wil noemen) noodzakelijk, zonder gesjoemel, zonder wegkijken, zonder gedogen, zonder eigen belang eerst, zonder de slager die zijn eigen vlees keurt, zonder afwijzing van een hoger prijskaartje, kortom zonder spelletjes.
Transparante classificatie
In mijn boek stel ik een EcQ Sterren classificatie voor die transparant en duidelijkheid geeft op alle aspecten van de ecologie. Volgens deze classificatie zien de zonnepanelen waarnaar ik in deze blog verwijs, als volgt uit:
Niet alleen zonnepanelen
Tot slot: dit artikel gaat over zonnepanelen, maar zou net zo goed over batterijen voor elektrische auto’s, chocola, suiker, textiel, vlees, etc. kunnen gaan.
Mijn oproep is om te streven naar een ecologische economie, zodat de wereldsamenleving zich kan verzoenen met alle levende systemen en wezens van moeder aarde. En dat bereiken we alleen als we onze ecologische intelligentie gaan gebruiken!
Ook al mogen Gemeenten vanaf 2022 zonnepanelen op daken verplichten, ik zal daar niet aan toegeven, tenzij de panelen tot in het diepste punt van de keten zuiver zijn!
Wil je meer weten over EcQ, Ecologische Intelligentie of een integere en transparante classificatie? Lees dan mijn boek: EcQ, Ecologische Intelligentie.
Comments