Herinner jij je nog die krachtige uitspraken van Barack Obama en Angela Merkel? Het waren twee totaal verschillende situaties. Barack Obama gebruikte in zijn verkiezingscampagne in 2009 de slogan ‘Yes we can!’ en Angela Merkel riep, toen de vluchtelingencrisis in Europa op haar hoogtepunt was in 2015 ‘Wir schaffen das!’
Twee hele sterke uitdrukkingen die kracht uitstraalden en die een omslag betekende in een heersende mentaliteit van negativisme.
Ik heb nu heel sterk de behoefte om een soortgelijke uitspraak de lanceren, daar waar het gaat om het milieuprobleem en dat impliceert dan alle ecologische problemen die wij thans kennen. Het afgelopen jaar heb ik veel rapporten gelezen over de stand van zaken rondom dit probleem en eerlijk gezegd ben ik er ook wel een beetje moe en verdrietig van geworden. Wat je ook leest en wie je ook hoort, het is allemaal ‘vijf voor twaalf’ retoriek en ‘kommer en kwel’.
Niet dat we niet met een serieuze uitdaging te maken hebben maar waarom zou ik mijn best nog doen als het algemene gevoel gevoed wordt dat het al bijna is opgegeven? Dat laat onverlet ons recht om kritisch te zijn en uiting te geven aan ons gevoel van onvrede. Het mag echter niet leiden tot een gevoel dat het te laat is. Het is namelijk nooit te laat.
Naarmate mijn reis op het gebied van ecologie vordert, voel ik me meer en meer gesterkt worden dat we het kunnen! Kijk om je heen en registreer eens alle initiatieven die er zijn. Abonneer je op Nieuwsbrieven van Ecotips, Duurzaam ondernemen, Klimaatweb, MVO, SDG, Changeinc, en alles wat er te lezen valt en je ziet de prachtige en hoopgevende initiatieven aan je voorbij komen.
Natuurlijk wacht iedereen ook op navenant beleid vanuit de overheid en juist vanuit die hoek worden we het meest teleurgesteld. ‘Bijna niets werkt bij het klimaatbeleid van de Rutte-Kabinetten’ stond er te lezen in Wynia’s week. Tot op heden is er nog steeds geen Deltaplan voor de realisatie van de SDG’s, terwijl we ons als land hebben gecommitteerd om deze in 2030 gerealiseerd te hebben. In de formatie, die nu weer stilligt, kreeg Rutte koudwatervrees om met twee linkse partijen in zee te gaan en ook dat had, volgens mij, alles te maken, met hun voornemen om stevige klimaatdoelstellingen in het regeerakkoord op te nemen.
Happy 2050
Toch kunnen we het. En dan komt de kracht vanuit onszelf. We hoeven en moeten niet wachten op een overheid, die iedere vier jaar wisselt. We kunnen het zelf, als consument, als ondernemer, als burger. En juist op dat vlak ontstaan alle initiatieven en mocht jij je nu afvragen wat jij kunt, pak dan het boek van Babette Porcelijn ‘Happy 2050 scenario’ er eens bij. Het is niet zomaar een romannetje maar een indrukwekkend boekwerk van ruim 470 pagina’s waarin zij in haar slotwoord zegt:
‘Hoe creëren we een veilige stabiele wereld waarin we elkaar een welgemeend happy 2050 kunnen wensen? Als wij onze, slagkracht gebruiken voor een veilige planeet, een integer beleid, eco-positieve productie zonder verborgen impact, een gezonde economie en gelijke kansen op welzijn voor iedereen, dan bouwen we mee aan de fundamenten van geluk. Nu en straks. Want wij zijn de crew van de planeet en samen kunnen we een gelukkige wereld creëren.’
Het slotwoord van haar boek bereik je als je alle pagina’s daarvoor bent doorgewandeld. Een reis op zich. Babette neemt je mee op die reis door een 6-tal hoofdstukken waarin ze relativeert wat er zoal gedaan wordt en laat zien wat jij en ik allemaal kunnen doen en wat de impact van ons gedrag kan zijn. En mocht je nou denken dat het een verschrikkelijk saai boek is, dan kan ik je geruststellen. Het is mega interessant en indrukwekkend en verrijkt met fantastische infographics, tekeningen en tabellen die het allemaal heel inzichtelijk maken.
Deze heb ik maar even geleend:
Op weg naar een ecologische economie
Ik heb haar boek met heel veel plezier gelezen en vind eigenlijk dat het een standaardwerk van ieder huishouden mag worden.
Natuurlijk ben ik bijzonder blij dat haar boek aansluit bij mijn boek EcQ Ecologische Intelligentie, want haar wijze van denken getuigt van ecologisch intelligent handelen, en dat kunnen we allemaal leren en dus doen. En naar mate we leren, worden we er ook steeds beter in! En zo zullen we uiteindelijk in staat zijn te groeien naar een ecologische economie!
Ik sluit af met de woorden van Babette:
‘Doe het voor jezelf, voor je geliefden en voor alle kinderen van wie wij de Aarde een poosje lenen. Doe het voor het leven zelf!’
We kunnen het!